2002 yılında Sezen Aksu’nun İzmir Açıkhava Tiyatrosu’ndaki konserinde tanıdım Zeynep Casalini’yi. Çok sağlam şarkı söylüyor, sahneye çok yakışıyordu. Öyle ki solo bir şarkı söyledikten sonra keşke biraz daha söylese diye geçirmiştim içimden. O konserden iki yıl sonra meşhur “Duvar” şarkısının da olduğu ilk albümü Nihayet’i 2004 yılında yayınladı. Sonraki yıllarda iki albümü ve birçok teklisi yayınlandı ama özellikle Bodrum’a yerleşip çalışmalarına orada devam etmeye başladıktan sonra sanki müziği bıraktı ya da ara verdi gibi bir algı oluştu kimi dinleyicide. Oysa “Duvar”dan sonrası var, hem de epey var ama Zeynep Casalini öyle bir aileden geliyordu ki onlar gibi doğru bildiği yolda yürümeyi tercih etti ve daha popüler olmak için içine sinmeyen hiçbir işi dinleyiciye sunmadı. Nasıl ki okuru Vedat Türkali’nin çok satanlar listesine girmek için uğraştığını görmediyse ya da Deniz Türkali’yi savunduklarıyla çelişen bir öyküde izlemediysek Zeynep Casalini de istediği şarkıları söyledi, popüler kültürün ondan beklediklerini değil.
“Duvar”dan sonra 2006’da “Dokunma Bana”, 2007’de “Nilüfer”, 2008’de Kim Galip Çıkar albümü yayımlandı. Aynı yıl Yüksek Sadakat’in Katil & Maktûl albümünde “İçimde Yağmur” şarkısında düet yaptı ve Uzay Heparı için hazırlanan albümde “Unutursun”u söyledi. 2010’da Cemil Demirbakan’la “Papatya”, Badem grubuyla “Gittiğinden Beri” ve 2011’de Cem Köksal’ın Vigilante albümünde “Var Olmazsan” şarkılarında düet yaptı. 2013’te sözü ve müziği Sezen Aksu’ya ait, yetmişlerde Saadet Sun’un söylediği “Yeter ki”yi, 2014’te Hakan Girit’le “Yanımda Kal” şarkısını, 2016’da Çağlar Yerlikaya ve Nuri Harun Ateş’in ortak çalışması “Köprüler”i tekli olarak yayınladı ve aynı yıl ilk kez bir türkü seslendirdi. “Hastane Önünde İncir Ağacı” yorumu, karma bir albümde yer aldı. 2017’de İpek Kadılar, Sunay Özgür ve Ender Akay’ın ortak çalışması “Unutsam” yine tekli olarak dinleyiciyle buluştu. Bu tekliler dışında İlker Aydemir’le yazdıkları “Yas Uykusu”nun bulunduğu albüm, 2015 yılında yayınlandı ve bu şarkı, Çağan Irmak’ın geçtiğimiz yıl vizyona giren Çocuklar Sana Emanet filminde yer aldı.
Bu yıl ise iki tekli yayınladı. “Ben Böyle” adlı şarkısı, şubat ayında dinleyiciyle buluştu. “Oyun”un bilerek dışında kalıp, “oyun”un dışında kalmayı göze alıp yine “doğru bildiği şeyleri üsteledi” ve iyi ki de öyle yaptı. Altı ay sonra ise yavaştan bizi eylüle hazırlayan ağustos ayında sözü, müziği ve düzenlemesi Barış Orhun’a ait olan “Bu Yaz”, dijital platformlarda Garaj Müzik etiketiyle yayınlandı. Onu yakından takip eden ve “Refakatçi”, “Hayat Kendisi Seçsin” gibi şarkılarını bilen dinleyicisi için bu şarkıdaki Zeynep Casalini de yabancı değildi ama daha çok “Duvar”, “Nilüfer” gibi slowları bilen dinleyici için şaşırtıcı ve güzel bir sürpriz olabilir “Bu Yaz”. Konu Zeynep Casalini olunca aklıma ister istemez diğer şarkılar geldi ve bazı çağrışımlar yaptı. Son yıllarda yayınladığı şarkılardan “Yas Uykusu”, “Köprüler”, “Unutsam” çok vurucu ve hüzünlüydü. Bu defaysa sıcak, yaz hiti çıkarmak düşüncesiyle bildik taktiklere başvurmak yerine yalın, şatafatsız bir düzenlemesi olan ve umut veren bir şarkı var Casalini’nin müzik kariyerinin bugünkü durağında. Şarkı da, klip de ferahlattı, nefes aldırdı. Biliyorum ki yakın zamanda yayınlanacak şarkılar da hazırlanıyor şu aralar. Umarım yayınlanmış teklilerle birlikte artık bir albüme dönüşür. Yıl bitmeden Casalini’den iki şarkı peşi sıra dinlemek beni çok mutlu etti ve madem yas uykusundan uyanıyoruz, öyleyse bize daha çok, başka başka şarkılar gerek.
