Serhat Akavcı’nın kişisel sergisi: “3. Sayfa Masalları”

Serhat Akavcı’nın sözlü/yazılı anlatıları odağına alan fotoğraf, video, heykel işlerinin yer aldığı “3. Sayfa Masalları” başlıklı kişisel sergisi, 3 Şubat tarihine kadar Labirent Sanat’ta ziyaretçilerini bekliyor.

“3. Sayfa Masalları” hepimizin aşina olduğu masallarda kullanılan arketipsel motifler ve semboller üzerinden kendimizi anlamaya davet eder. Masallardaki patolojik unsurları mercek altına alan işlerde kaygı verici, sınır deneyimler üzerinden ortak benliğimizdeki karanlık yönleri keşfetmeye çalışır. İşler ters gitmeye başladığında verdiğimiz tepkiler, çoğu zaman kişiliğimizle ilgili en doğru referansları sunar. Bu tepkiler dürtüseldir ve muhtemelen korku anında atalarımızda benzer davranışları sergiliyordu.

Efsane ve mit gibi sözlü kültürün ürünü olan masal kahramanlarını, rafine edilmiş resimli kitaplardan, Disney’in çizgi filmlerinden, kahramanların oyuncaklarından hatta Hollywood sinemasından tanıyan bir kuşak için masalların sadece sihirli, mutluluk veren ve ışıltılı bir dünyası olduğu yanılsamasına düşülebilir; fakat masalların aynı zamanda en derin endişelerimizi gün yüzüne çıkaran karanlık, dehşet verici, korku dolu bir tarafı da vardır.

“3. Sayfa Masalları” başlığı altında Labirent Sanat’ta biraraya getirdiğimiz işlerin oluşum süreci de Serhat Akavcı’nın masalların tehlikeli, tekinsiz diyarını keşfetmesi ve sorgulamasıyla başlar. “Kibritçi kız neden öldü?” masalı okuyan/dinleyen birinin dudaklarından dökülen bir soru öbeği olarak kalmadı, kalamazdı. Bugünün insanının belki de en büyük kusurlarından birisidir, kayıtsızlık: Şiddete, haksızlığa, yoksulluğa, her türlü adaletsizliğe, her türlü ayrımcılığa… Serginin alt metnini oluşturan düşünme, sorgulama sürecini başlatanda, Kibritçi Kızın bir kış akşamı, kalabalık bir caddede, kayıtsız bakışlar ardında, satmak zorunda olduğu kibritleri yakarak kendini ısıtma çabasına karşı trajik bir biçimde hipotermiden ölmesidir. Kayıtsızlığımız, ne yazık ki, “Kibritçi Kız”a bugünün caddelerinde de rastlama ihtimalimizi mümkün kılıyor.

Masallarda, her zaman belirsiz bir zamanda ve mekanda gerçek dışı insanların, canlıların başından geçen olağan dışı olayların anlatıldığı vurgulansa da özünde hayata dair benzerlikler kurmamak işten bile değildir. Shakespeare, Bir Yaz Gecesi Rüyası’nda “Ama onların öyküsünü bütün gece boyunca dinledikten sonra anlattıklarının büsbütün hayal mahsulü olduğunu düşünmek mümkün değil. Her ne kadar inanılmaz, tuhaf da olsa anlattıklarında ilginç bir içtenlik var.” (*) ifadesindeki gerçeklik payına dair hissiyat Serhat Akavcı’nın işlerinin oluşmasına da kaynaklık etmiştir.

“3. Sayfa Masalları” sergisi, hemen hepimizin aşina olduğu ya da bildiği; Hansel ve Gretel, Pamuk Prenses, Kibritçi Kız, Rapunzel, Bin Derili, Kırmızı Başlıklı Kız ve Sindirella masallarını Grimm Kardeşlerin 19. yüzyılın ilk yarısında masal anlatıcılarından derlediği, anlatının tüm katmanlarının yer aldığı dipnotlarla yayınladığı ve görece daha orijinal varyasyonlarıyla birlikte okuyucuya sunulduğu kitabı ölçü alınarak şekillendi. Bu tercihin sebebi, masallarda yıllar içinde gözlemlenen değişim ve dönüşümün izini, sergilenen işlere yansıtabilmek ve izleyiciye masalların anlatıla geldiği tarihleri arasında katmanlı bir okuma ve karşılaştırma imkanı sunabilmekti.

(*) William Shakespeare, Bir Yaz Gecesi Rüyası, (Çev. Bülent Bozkurt), Remzi Kitabevi, İstanbul, 2004.