Yıl 2004, Eskişehir’de müzik festivalinin 10.su düzenleniyor ve konuklar arasında efsane The Police gitarcısı Andy Summer olduğu açıklanıyor. Heyecanlanıyorum. Usta gitarcı gelecek ve ekibiyle caz yapacak.
Ancak Andy Summer gelmiyor Eskişehir’e; iptal ediyor konseri.Yerine aceleyle başka bir topluluk bulunuyor. Aceleyle bulunan bu topluluk kim dersiniz? The Soft Machine, başka bir deyişle Pink Floyd’la birlikte psikedelik rock’ı yaratan bir grup, bir efsane.
Topluluğun kurucu üyesi Robert Wyatt, topluluktan 1971’de ayrılmış; sonrasında topluluk caza yönelik bir sound’la yollarına devam etmişler. Ancak, topluluğun diğer elemanları da hatırı sayılır bir yeteneğe sahipler ve mutlak canlı izlenilmeleri gerekir diye düşünüyorum ve yanılmıyorum tabi ki, seyrettiğim en iyi konserlerden birini veriyor The Soft Machine Eskişehir’de.
Evet, bir gün ülkemizde görmek umudumu yineleyerek sözü Robert Wyatt’a getirebilirim artık. Bu arada, odayı Robert Wyatt müziğinin kapladığını belirteyim.
İngiltere, psikedelik ve prograsif rock’ı yaratan öncü ülkedir. İşte, bu ülkenin bu unvanı almasında Syd Barrett ve Pink Floyd kadar; hatta belki de daha fazla önemli isim Robert Wyatt’dır.
Robert Wyatt, 60’ların başında Wild Flowers topluluğuyla müziğe başlamış; Wild Flowers ise, 1966’da kurulan The Soft Machine topluluğunun temelini oluşturmuştu. Wyatt, topluluğun bir underground referans olan adını William Burroughs’un aynı adlı romanından almıştı.
Soft Machine’de davul çalan ve vokal yapan Robert Wyatt, caz ve beat kültürünü esas alarak müziğin sınırlarını genişletti ve psikedelik ve prograsif bir yolculuktan sonra 1971’de popülerliğe bir karşı duruşla topluluktan ayrıldı.
“Pink Floyd kurucusu Syd Barrett’in solo albümü Madcamp Loughs’da davul çaldı. Sonrasında tepki olarak oluşturduğu yeni topluluğuna, The Soft Machine’in Fransızca adı La Machine Molle ile kelime oyunu yaparak Matching Mole ismini verecekti.”
Tüm dönemlerin en önemli fusion grubu olarak kabul edilen Matching Mole’u verilen bir partide 4. Kattan düşerek bel kemiği kırılınca bırakan Robert Wyatt, ömrünün geri kalanını tekerlekli sandalyede geçirecek ve artık davul çalamayacaktı.
Ancak, Robert Wyatt, bu kaza sonrasında Pink Floyd’un desteğinde ve davulcusu Nick Mason yapımcılığında 1974 yılında kaydettiği Rock Bottom albümüyle sanatının zirvesine ulaşacaktı. Albüm bugün rock klasikleri arasında ve başyapıt olarak kabul ediliyor.
Robert Wyatt, toplumsal ve kültürel sorunlarla, insana ve insanlığa dair şarkılarla örülü müziği ve kırılgan sesiyle halen üretmeye devam ediyor; hem de bir multi enstrümantalist olarak.
Örnekse, David Gilmour yorumuyla MOJO dergisinin Ağustos sayısı ekinde dinleyiciye sunulan The Beatles’ın 1966 tarihli Rovelver albümünde yer alan “Here There and Everywhere” şarkısında ve David Gilmour’un 18 Eylül 2015 tarihinde yayınlanan taptaze 4. solo çalışması Rattle That Lock’ta David Gilmour’un yanı başında görüyoruz onu. O halen yaşayan bir efsane.
Dinleme Önerileri
The Soft Machine ile birlikte
1) The Soft Machine-1968
2) Third-1970
Matching Mole ile birlikte
1) Matching Mole-1972
Solo
1) Rock Bottom-1974
2) Shleep- 1977
3) Comicopera-2007
Kulak Misafiri
