MüziKoridor #9

Saygı albümleri ve bir müzisyenin geçmiş şarkılarının yeniden yorumlandığı albümler son dönemin en yoğun proje!!! işleri.

Bazı şeyler zamana yayıldıkça ve ara ara özel projeler olarak karşımıza çıktıkça güzel, farklı, dikkat çekici ve dinlenesi geliyor. Ama ara sıra dengesi önemli.
Oysa son dönemde aynı temalı çalışmaların -bahsettiğim ara sıranın çok ötesinde- yağmur gibi üzerimize yağmasının sonucu; bir müddet sonra böylesi albümlerle ilgili haber, bilgi görmeye bile tahammülümüz kalmamaya başlıyor; çünkü aynı konuda bu kadar çok proje olunca ve içlerinde iyi – kötü, özenli – özensiz olanlarını da ayıklayamamaya başlayınca, bir süre sonra müzikseverin, hatta işin mutfağındaki bizler için bile hiçbiri dinlenesi gelmemeye başlıyor.

Kabul ediyorum; müzik dünyamızın elinde derya arşiv var ve saygı albümleri ya da bir müzisyenin geçmiş şarkılarının tekrar gündeme getirilmesinin sonu olmayabilir. Benim ricam bu arşivlerin haklarını barındıranlar ya da şarkılarının yeniden yayımlanması için güncel albüm yapacaklar; lütfen biraz daha yaratıcılığınızı konuşturun. Veya en azından şarkıyı yeniden seslendirecek isimlerin bu şarkıya vereceği emeğe ve önceki yorumdan farklılığa odaklanarak gerçekten özel olduğunu gösterdiğiniz projeler olarak dinleyene sunun. Aksi takdirde tekrar gündeme getirmek; geçmişteki değerini bile düşürmek olabiliyor: Özellikle şarkıları tanımayan yeni jenerasyon dinleyici için.

Dijital çağda her şey çok hızlı olabilir ama konu sanatsa üretimi sindirerek, projelendirmeyi önceki benzerlerinden farklılıklar oluşturarak, dinlenir – kalıcı ve yeni arşivlik çalışma kılabilirsiniz. Aksi taktirde eskiyi de değersizleştiriyorsunuz. Yine de tercih sizin.

Cover konusunda da ek olarak diyebileceğim: Bir şarkıyı tekrar yorumlayacaksanız ya bir tarzınız olmalı ya ilk söyleyenden daha iddialı bir sesinizin…
İkisi de yoksa lütfen cover işlerinden uzak durun.

Not: Bu yorum başlığımda özellikle hiçbir albüm ya da cover ismi vermedim çünkü dikkat çekmek istediğim konu hepsinin genelinde bir bakış açısı olsun istedim. Mesajımı aktarabildiysem ne mutlu.

Bu konu başlığından hangi şarkıyı listeme eklesem diye de çok düşündüm ve kendi tarzını efsane şarkı ile muhteşem uyumlu kılan Sattas’ın “Moğollar’a Saygı” albümü için hazırladıkları “Dinleyiverin Gari” şarkısında karar kıldım. Sattas”ın şarkıyı bugüne taşıyan ruhunu korurken kendi tarzlarıyla uyumlanan yorumlarına sağlık.

Bu arada yine bu konuda detaylı bir yazı yazan Sinem Vural’ın yorumunun da linkini eklerken, Hürriyet’te tekrar yazmaya başlamasını sevinçle karşıladığımı da belirtmeden geçmek istemedim. Müziği yazan iyi kalemlerden Sevgili Sinem; hayırlı olsun, yazılarını yine keyifle okuyor olmaktan mutluyum.

Spotify listemde yer verdiğim şarkıların çoğu, yeni çıkan şarkılar ağırlıklı olsa da yakın geçmişten de şarkılar seçip size tanıtmaya çalıştığım yeni liste konuğu şarkılarımızla ilgili yorumlarımı okurken bir yandan da listeyi dinlemenizi ve hatta beğendiyseniz listeyi takibe almanızı rica edeceğim. Başlayalım o zaman!

Bakhalar, müziğini hep çok sevdiğim bir grup. Ve yeni şarkılarını da çok uzun aradan sonra nihayet yayımladılar. “Geni Bozuk”, hepimizi her gün rahatsız eden ne varsa dile getirilmiş bir şarkı. Alt yapısı zamansız, kaydı çok sağlam, güçlü bir vokali ve hikayesi olan bir şarkı, dinleyin demek istediğimi siz de yakalayacaksınız.

Çok kısa ve net bir yorumla “Temiz Rock” şarkı dinlemek isteyen müzik dinleyenlerini Poise in Orbit’in Yağmur Selçuk ile düeti “Hata”yı dinlemeye davet ediyorum. Sevgili Can Uzunallı “dinlememi” önermese haberim olmayacağına üzüleceğim şarkılardan olan “Hata”yı ben de size önermiş olayım.

Dilan Balkay uzun süredir hakkında yazmak istediğim genç neslin temsilcisi özel müzisyenlerden. Hem birçok popüler alternatif müzisyenine trompet, klavye ve geri vokalde eşlik ediyor hem de kendi solo projelerine devam ediyor olmasını da çok takdir ediyorum.

Son dönem gittiğim Dolu Kadehi Ters Tut konserlerinde de görmekten mutluluk duyduğum ve bu multi enstrümanist kimliğini seyretmeye doyamadığım Dilan Balkay’ın ben bir önceki çalışması “Geceyi Dinle”yi listeye almış olsam da siz son şarkısı “Bile İsteye”yi de dinlemeden geçmeyin.

Teoman yıllarını müziğe vermiş ve kendi tarzını ilk çıktığı günden bu yana yakalayan bunu dinleyene sevdiren, her yeni jenerasyona örnek teşkil eden bir isimken son çalışmalarındaki Nick Cave tarzı yorum tekniğini garipsiyorum derken bir de Leonard Cohen’i eklenmiş buldum son çalışmalarında… Belki bana öyle geliyordur ama son dönemki yorumculuğu fena halde taklit ettiğini düşündürecek kadar benziyor her iki efsane isme de…

Lakin son dönem sunduğu kayıtlar bildiğimiz Teoman değil, lütfen özüne ve kendi yorumuna dönsün. Dileğim noktasında Teoman, son albüm çalışması olduğunu ilan ettiği “ben, zargana, deus ex machina”yı yayımladı. Hayat onca deneyimine hâlâ keskin ve büyük konuşmamayı öğretememiş olarak yorumladım. O ne derse desin ben yeni çalışmalarını bekliyor olacağım. Adına ister umut deyin, ister geçmişin tekerrürüne emin olma hissi…

En son geçen kış Almanya Köln konserinde izlemiştim hiç böyle bir yorum farkı dikkatimi çekmemişti, bilakis “Kral, her dönem ve yaşta yine karizma, yine kral” şahsi yorumumla konserinden mutlu ayrılmıştım. Lakin son dönem sunduğu kayıtlar bildiğimiz Teoman değil, lütfen özüne ve kendi yorumuna dönsün.
Madem konserinden de dem vurduk o vakit Konser”22 (Live) albümünden “Bugün”ü listeye alıyorum; bahsettiğim yorumların bir tık uzağında daha “Teoman” bulduğum…

Güneş, kabul edeyim sık dinlediğim ve her çıkışını takip ettiğim isimlerden değil. Bununla birlikte sevdiğim şarkıları olan, sesini ve yorumculuğunu güçlü bulduğum isimlerden. İsimlerdendi daha doğrusu. Lütfen NKBİ yorumu ile son şarkısı “Bölüm Sonu” yorumunu karşılaştırın. Temiz yorumunu niye Lil Zey tarzına giderek yaklaştırıyor, özgünken niye birini anımsatıyor, AutoTune’a abanılması ise böyle bir sese gerçekten yazık oluyor.
Güneş’in NKBİ’nin Lvbel C5 şarkısı Yapamam ile Remix’ine listemde yer veriyorum çünkü orada tanıdığım ve dinlemeyi sevdiğim Güneş tarzı var.

Aynı dertten muzdarip olduğum bir diğer müzisyen de Nova Norda, tarzını giderek bozduğunu düşünüyorum. Ki bu konuda yazdığım bu ikinci yorum yazım çünkü Nova Norda şarkılarını önemsiyorum. Sıradanlaşıyor ve popülerleşen ama kalıcı olmayacağı aşikar tarzda benzerlerine doğru hızla kayıyor olarak görüyorum. Umarım yaptığı müzikten kendisi mutludur çünkü çevremde benimle aynı fikirde olan çokça seveni olduğuna şahit olmaya başladım.
Son çalışmaları “Parti Nerde?” ve “Benzin”i atlıyor ve Can Bonomo ile düeti “Elalem”e listede yer veriyorum. Çünkü o şarkıda tanıdığım ve sevdiğim Nova Norda var.

Aslında daha yazmak istediğim çok konu vardı ama konular arttıkça detaylar azalır. Onları da başka bir yazımda ele almaya çalışacağım.

Yazımı sonuna kadar okuyan, yazmaya çalıştıklarıma katılan-katılmayan ama anlamaya çalışan herkese teşekkür ederim.

Beyza Cumbul