Hazal Yılmaz’ın ikinci kitabı: “Görülmemiş Mektuplar”

Hazal Yılmaz’ın ikinci kitabı Görülmemiş Mektuplar, 25 baskı yaparak çok okunanlar listesine giren ilk kitabı Anlam Arama’nın iki yıl ardından Karakarga Yayınları’ndan çıktı. Yaşadığımız zamanın tanıklığını yapan anlatılardan oluşan kitap, aidiyetlerimizi, farkındalıklarımızı, köklerimizi, korku ve umutlarımızı sorguluyor. 

Bir yazın tarzı olarak mektubu, hızla tükettiğimiz “yeni dünyaya” uyarlayan doğrudan bir dil kullanan Hazal Yılmaz, Görülmemiş Mektuplar’daki vurucu anlatımıyla kendine özgü bir deneme üslubu geliştiriyor. Basın cezasına çarptırılan babasını “görüldü” damgalı mektuplarından tanıdığı çocukluğundan yola çıkarak bizi peşinden sürüklüyor, iç dünyasına ve son dört yıldır yaşadığı Londra sokaklarına taşıyor. Elimize kendisi için simgesel anlamı olan bir “anahtar” vererek dünyasının kapılarını açıyor.

Hazal Yılmaz için mektup, ilk öğrendiği haberleşme ve ifade biçimlerinden biri: “Çocukluğum, mektubun iki kişi arasındaki en samimi iletişim yöntemi olduğunu öğrenerek başladı. Günlükten farklı olarak, birine kendimden haber vermenin, onunla bağ kurmanın biçimiydi. Mektup, mahremiyetiyle bizi önce kendimize, sonra başkalarına yaklaştırıyor, zamanda kopup giden, unutulan, önemsenmeyen anların aslında yaşamın akışını nasıl değiştirdiğini hatırlatıyor. Mektup bir form olarak, tükettiğimiz, tükendiğimiz dünyada bizi içimizde gizlediklerimizle önce yüzleştiriyor, sonra barıştırıyor.”

Görülmemiş Mektuplar arkadaştan, sevgiliden, bir yakından ya da belki bir yabancıdan sanki bize yollanmış gibi merak ve heyecanla okunuyor, okuru yazarın duygularına ortak edip, onları tekleştiriyor.

Arka kapak yazısı:

“Yıllar içinde uzaktakilere, gideceğim yerlerdeki kendime, bırakılanlara, bırakılamayanlara çok mektup yazdım. Çok mektup kaybettim. Çok mektup bekledim. Sahaflardan çok mektup topladım. O mektuplarda yazılanlara çok ağladım. Çok mektup yırttım, çok mektubu buruşturup attığım çöplerden topladım. Çok yabancıyla mektup sayesinde tanıştım. Çok sevgiliden mektupla ayrıldım ama mektuptan hiç ayrılmadım. Mektup yasaksızlıktı. Mektup yalansızlıktı. Mektup vazgeçmeyişti. Mektup iki uzak noktayı bağlayan yakınlıktı. Yaşadığımızın deliliydi, mektup.”

Hazal Yılmaz, Görülmemiş Mektuplar’da, 748 yıl ile basın cezasında dünya rekoruna sahip babasıyla 10.5 yıl boyunca tanışmasının aracı olan mektuplarla başlayan çocukluk yıllarından, hayatının son dört yılını geçirdiği bir metropole, Londra’ya bizi yolculuğa çıkarıyor. Görülmemiş Mektuplar, aidiyetlerimizi, farkındalıklarımızı, köklerimizi, korkularımızı, umutlarımızı samimi bir dille anlatan, yaşadığımız zamanın tanıklığını yapan bir anlatı.