Edip Akbayram, 45. Yılını grubu Dostlar ve sevenleri ile Bostancı Gösteri Merkezi’nde verdiği konser ile kutladı. Ben kendi şahsım adına 1983 yılında izlediğim Şan Tiyatrosu konserinin ardından -ki bana göre en iyi konseri- başarılı bir konser verdi. Gerçi grup elemanlarından tanıdığımız iki kişi vardı. Saksafon ve klavyede Volkan Şanda (Volkan Şanda, bir ara Ersen’de de çalmıştı.), keman ve klavyede Mertol Şalt. Konserin hızlı bir şekilde başlamasıyla alkış kıyamet kopmuştu bile…
Edip Akbayram’ı Halk konserlerinden sonra Bostancı Gösteri Merkezi’nde seyretmek de ayrı bir keyif oldu. Grubun bağlama sanatçısı olan Yolcu Bilginç (Tahtacı), bir ara sahnede bize şelpe solo patlattı ve ardından “Uğurlar Olsun” şarkısını çaldı ve hep bir ağızdan eşlik ettik. Kızı Sahnedeydi yine ve kendisine vokalde eşlik ediyordu. Daha sonra kızına da mikrofon uzatıp 3 adet parça seslendirmesini istedi. En güzel seslendirdiği şarkısı bana göre Türkü Akbayram’ın “Nazım Hikmet Memleket” şarkısıydı. Kızının da müzik konusunda yetenekli olduğunu, küçük yaşlarda Kadıköy konservatuvarına 7. likle girdiğini söyledi.
Edip Akbayram bir ara onu dinlemeye gelen sanatçı dostlarını da tek tek anons etti. Gelenler arasında Kubat, Hüseyin Turhan, Mazlum Çimen ve Ataol Behramoğlu gibi isimler de vardı. Daha sonra başta Ataol Behramoğlu olmak üzere tüm sanatçı arkadaşlarını sahneye davet etti. Ve “Güzel Günler Göreceğiz Çocuklar“ şarkısını hep birlikte söylediler. Kendisine 45. Yıl şerefine plaket verildi.
Edip Akbayram, birçok konsere çıktığını ama böyle güzel bir mekanda konser vermekten onur duyduğunu belirtti. Mazlum Çimen’den okuduğu “Sen Benden Gittin Gideli” ve Ataol Behramoğlu şarkısı “Ben Ölürsem” de ayrı bir güzeldi. Tüm salon şarkılara, hep bir ağızdan eşlik etti. 23:30 gibi konser nihayetlenmeye başladığında herkes ayağa kalkarak “Bir daha, bir daha!” diyerek tekrar Edip Akbayram’ı sahneye çağırdı.
Konserden sonra kulise gittim, kendisine sıkı sıkı sarıldım ve harika geçen konser hakkında konuştuk. Yine görüşelim dedik ve ayrıldık.
