Atomu bir şekilde parçalarsınız, uzaya da çıkarsınız, tüm bilimsel verileri dökersiniz belki önünüze, beyninize de aktarırsınız hatta… Hepsi her şekil olur, oluyor da nitekim aklımız erse ermese de…
Ama bi ruha dokunmak, ruhun tercümanı olmak üzere yola çıkmış başka bir ruhun bunu dile getirip notalarla buluşturması çok çok çok zor, imkansıza yakın aslında… Çoğu müzik adı altında bize sunulanların bunu yapamadığını da düşünürsek haksız da sayılmam bence…?
Ve evet uzunca bir süredir -burada uzundan kastımın dinlemeye başladığım(ız) ilk şarkılarından günümüze olduğunu belirtmeme bilmem gerek var mı?- daha romansı, müziği daha dinleyeni duygu olarak dansa kaldıran notalarla harmanlanmış ve kesinlikle ruha dokunan şarkılar yapan Peyk, “Halim Yok“ta onlardan bekleneni değil elbette ama yine hayata dair ezberimizi bozmuş bulunuyor…
Düşündürüyor, dinletiyor, müziğinin ritmiyle zaten sarıp sarmalayarak ilk dinleyişte ruha öyle tanıdık geliyor ki… Bakmayın rüzgarın dinmesine, şarkılar oldukça fırtınalar kopacak bu ruhta dahi yürekte… Yeterki Peyk müziği olsun, yeter ki İrfan Alış söylesin…
Dinleriz…
Dinleniriz…
Dillendiririz şarkılarla söyleyemediklerimizi…
