Şiir severim, şiirlerin şarkı olmuş haline ise her dem bayıldım, bayılırım.
Öyle ya daha ufacıktım belki yaşım vardı bir Murathan Mungan‘a, bir Bedri Rahmi Eyüboğlu‘na, bir Sabahattin Ali‘ye ulaşmama… Ama şarkılar o muhteşem kavuşum beni şiirlerinin şarkı halleriyle tanıştırmıştı ve hayatıma girmişlerdi işte bir daha çıkmamacasına…
O zamanlar, bu zamanlar hep çok sevdim. Özellikle takip etmeye de çalıştım şiirli şarkıları… Hatta diyebilirim ki benim için müzikte ayrı bir kategoridir şiirli şarkılar…
Ve az önce…
Bir şarkı dinledim, şiiri her dem ağlatanlardan bir sözü olan…
Sonra bir daha… bir daha… bir daha… dinledim…
Yaptım kendime bu iyiliği hıçkırarak, ağlayarak dinledim defaatle…
Dinlediğim şarkı Ece Ayhan‘ın belki de bana en dokunan şiiri Meçhul Öğrenci Anıtı‘nın şarkısı…
Ama ne şarkı!…
Şarkıyı dinleyin sonra daha da direnen Praksis‘i her şekilde takip edeceğinize inanıyorum…
Müzikle kalın, iyi müzikle… iyi sözlerle…
Praksis’ten;
Ece Ayhan’dan bugüne nice devletliklerde ağladı bu gözler. Unutacak değiliz. Ölmeyen ölülerimiz bize bakıyor, kavga devam ediyor. Praksis, Ece Ayhan’ın 1969’da Yıldız Teknik Üniversitesi’nde öldürülen Battal Mehetoğlu’nu anlattığı ‘Meçhul Öğrenci Anıtı’ adlı şiirini seslendirdi.
